Nutraceutyki to żywność przyszłości dostarczająca bioaktywnych składników w dawkach większych niż zwykła żywność. Jagoda kamczacka jest owocem o wysokiej zawartości polifenoli, znanych ze swoich prozdrowotnych właściwości. Uprawiamy jagodę kamczacką i chcemy szerzyć wiedzę o jej dobroczynnym wpływie na nasze zdrowie.
To krzew owocowy wywodzący się z Kamczatki, inaczej nazywany: wiciokrzew siny (Lonicera caerulea). Jest znany ze swoich właściwości prozdrowotnych w Japonii od dziesięcioleci, w Kanadzie uprawiany od 10 lat, a od kilku lat na skalę przemysłową również w Polsce. Krzewy ze względu na swoje pochodzenie są odporne na różne, czasem trudne warunki klimatyczne, szczególnie dobrze znoszą wiosenne przymrozki. Są długowieczne: dożywają nawet 40 lat i wciąż owocują.
Jagoda kamczacka bardzo wcześnie, bo już w marcu rozpoczyna wegetację. Kwitnie w pełni w kwietniu, długimi zebranymi w kiście białymi kwiatami, z których już na koniec maja, początek czerwca rozwijają się owoce. Okres zbiorów trwa około 2 tygodnie. Jagody są podłużne, owalne, sino-niebieskie z aksamitną skórką, o bardzo bogatym słodko-kwaśnym smaku łączącym w sobie borówkę, jeżynę, czarną porzeczkę, malinę. To wyjątkowe połączenie niespotykane w innych owocach.
Jagody najlepiej smakują świeże, ale żeby cieszyć się nimi dłużej można z nich robić konfitury, sok, powidła albo zamrozić i robić pyszne smoothie czy koktajle na bazie mleka przez cały rok.
Owoce jagody kamczackiej są bardzo bogate w substancje bioaktywne: polifenole, wit. C, prowitaminy A, B1, B2, B6, B9, P oraz minerały: wapń, magnez i potas.
Najcenniejszymi substancjami bioaktywnymi zawartymi w jagodach są polifenole, a dokładnie antocyjany – barwnik, nadający im czarną barwę. Zawartość antocyjanów w owocach jagody kamczackiej jest wielokrotnie wyższa niż w warzywach czy znanych owocach i sięga w polskich odmianach wartości od 1240 do 3510 mg na 100 g świeżych jagód.
Liczne badania dowodzą, że antocyjany mają znacznie wyższy potencjał przeciwutleniający niż najbardziej znane, referencyjne antyoksydanty, np. witamina E, β-karoten czy witamina C.
Spożywanie pokarmów bogatych w antocyjany jest powiązane ze zmniejszoną zapadalnością na choroby cywilizacyjne. Związki te działają przeciwmiażdżycowo, zmniejszają stres oksydacyjny, wymiatają wolne rodniki i łagodzą skutki uboczne chemioterapii.
W języku Ainu jagoda kamczacka była nazywaną jagodą długiego życia i dobrego wzroku, ponieważ substancje w niej zawarte korzystnie wpływają też na ostrość widzenia, widzenie po zmroku i łagodne stany zapalne.
Więcej informacji o jagodzie kamczackiej i jej właściwościach, kliknij linki:
https://dietetycy.org.pl/jagoda-kamczacka superowoc, który czeka na odkrycie
https://biokurier.pl/jedzenie/5-faktow-o-jagodzie-kamczackiej
http://jagoda-kamczacka-w-profilaktyce-chorob-i-ograniczeniu-procesu-starzenia
Owoce i kwiaty mają właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe, a napary z nich są stosowane w Rosji w leczeniu zapalenia gardła.
Źródła: S. Lachowicz, Prozdrowotne właściwości jagody kamczackiej; M.Krauze-Baranowska, Jagoda kamczacka – roślina lecznicza Syberii i Dalekiego Wschodu; Grajek W.: 2004. Rola przeciwutleniaczy w zmniejszaniu ryzyka wystąpienia nowotworów i chorób układu krążenia. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość, 1 (38), 3-11.; Piasek A.: 2010. Badanie zmian składu fitokompleksu i właściwości przeciwutleniających owoców aronii czarnoowocowej (Aronia melanocarpa (Michx.) Elliott) i wiciokrzewu sinego (Lonicera caerulea L.) pod wpływem przetwarzania. Rozprawa doktorska, Gdańsk, 6–40; Szot I., Lipa T., Sosnowska B.: 2014. Jagoda kamczacka – właściwości prozdrowotne owoców i możliwości ich zastosowania. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość, 4 (95), 18 – 29; 14, 22.; Lila M.A. Anthocyanins and human health: An in vitro investigative approach. J. Biomed. Biotechnol. 2004, 5: 306 – 313 14, Miguel MG: Anthocyanins: Antioxidant and/or anti-inflammatory activities. Journal of Applied Pharmaceutical Science 01 (06), 2011, 07-15); Clifford M.N.: Anthocyanins – nature, occurrence and dietary burden. J. Sci. Food Agric., 2000; 80: 1063-1072